رنگها معمولا داراي ساختار مولکولی آروماتیکی پیچیده اي هستند که موجب پایداری و تجزیه ناپذیری آنها می شود. با توجه به اثرات مخرب رنگ ها بر سلامت بشر و سایر موجودات محیط زیست و نیز دشواری پاکسازی منابع طبیعی از آلاینده¬های رنگی، می توان به لزوم تحقیق و پژوهش هر چه بیشتر پیرامون این مقوله پی برد. تکنیک ها ی متعددی مثل تعویض یونی، رسوب دهی شیمیایی، انعقاد، لخته سازی، اوزون دهی و جذب سطحی براي حذف رنگ ها از محلول هاي آبی مورد استفاده قرار گرفته اند که در میان این تکنیک ها جذب سطحی روشی موثر و مورد توجه برای حذف رنگ ها می باشد. در اين مطالعه مونت موريلونيت اصلاح شده با کروم (MMT-Cr) به عنوان جاذب براي حذف رنگینه ی کاتیونی متيلن بلو مورد استفاده قرار گرفت. جاذب MMT-Cr از واکنش سدیم مونت موریلونیت با محلول هیدرولیز شده بازی از نمک کروم (III) نیترات تهیه شد. اثر پارامترهاي مختلف مانند زمان تماس، غلظت اوليه رنگينه، مقدار جاذب، قدرت یونی و اثر pH مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از مدل لانگمویر که در بازه ی غلظتی mg/L800 - mg/L 300 بررسی شد، ماکزیمم ظرفیت جاذب نسبت به متیلن بلو برابر با mg/g 67/166 و در 6 pH = بدست آمد. براي بررسي ايزوترم هاي جذبي از ايزوترم هاي لانگموير و فروندلیچ استفاده گردید و مشخص شد که با ایزوترم فروندلیچ مطابقت بیشتری دارد.