در این پژوهش، از‌ یک راکتور بافل‌دار بی‌هوازی برای تصفیه بیولوژیکی شیرابه محل دفن زباله استفاده شده است. بدین منظور یک واحد آزمایشگاهی ساخته شد. در این مطالعه کارایی راکتور بافل‌دار بی‌هوازی در زمان‌های ماند هیدرولیکی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا راکتور به صورت ناپیوسته راه‌اندازی شد و سپس به صورت پیوسته راهبری شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد بالاترین میزان حذف در بارگذاری آلی برابر با 3.375 کیلوگرم COD بر متر مکعب اتفاق افتاد که غلظت COD از 2700 میلی‌گرم در لیتر COD به 380 میلی‌گرم در لیتر COD در پساب خروجی کاهش یافت( 86 درصد حذف آلودگی). همچنین نتایج آزمایش نشان می‌دهد که کارایی سیستم در زمان ماند هیدرولیکی کمترکاهش می‌یابد به طوری که در غلظت 2700 میلی‌گرم در لیتر و زمان ماند هیدرولیکی 12 ساعت میزان کارایی سیستم به 70 درصد کاهش یافت. نتایج آزمایش نشان می‌دهد که راکتور بافل‌دار بی‌هوازی به خوبی قادر به کاهش آلودگی شیرابه محل دفن زباله است.