پس از یخچال ها منابع آب زیرزمینی دومین منبع مهم آب شیرین موجود در جهان هستند. توسعه جمعیت، کشاورزي و صنعت سبب افزایش برداشت از این منابع شده و افت سطح آب زیرزمینی را به همراه داشته است. به منظور ارزیابی سطح آب زیرزمینی دشت ساری - بهشهر، داده¬های مربوط به 65 چاه در سه مقطع زمانی (1391-1385-1380) مورد بررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ در محیط GISنقشه تغییرات سطح آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه تهیه شد. بررسی نمودار تغییرات سطح آب زیرزمینی نشان داد که تغییرات سطح آب زیرزمینی در نقاط مختلف دشت متفاوت بوده که با توجه به نقشه هم عمق سطح آب زیرزمینی در شمال شرق و جنوب شرق دشت که برخلاف دیگر نقاط دشت زراعت آبی وجود ندارد سطح آب زیرزمینی روند صعودی داشته است و در قسمت های غرب, جنوب و جنوب غربی دشت افت سطح آب زیرزمینی اتفاق افتاده است. با توجه به بررسی های انجام شده در منطقه ی مورد مطالعه می توان بیان داشت که مهمترین عامل افزایش میزان افت سطح آب زیرزمینی برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی است که سبب شده عمق برخورد به سطح ایستابی افزایش پیدا کند.