زباله های بیمارستانی به عنوان یکی از خطرناکترین زباله های بیولوژیک وآلوده کننده، بشدت مورد توجه مسئولین بهداشتی و زیست محیطی و کشوری بوده و قوانین و مقررات مربوط به آن هم روز به روز سختر و مشکل تر می شود. محیط بیمارستان‌ها به‌دلیل حضور بیماران با امراض مختلف و انجام عمل‌های جراحی ازجمله محیط‌هایی است که بسیار مستعد شیوع و بروز انواع عفونت‌هاست. از همین رو رعایت نظافت و ضدعفونی کردن تمام وسایل و لوازم و تجهیزات درون بیمارستان‌ها ازجمله ضروریاتی است که باید توسط روسا، مدیران و مسئولان مراکز درمانی مورد توجه قرار گیرد.در این تحقیق روش های مختلف دفع زباله های بیمارستانی در ایران و سایر کشورهای جهان به همراه ضوابط و محدودیت های هر روش مورد بررسی قرار گرفته که به منظور تحقق این هدف ابتدا کاملترین طبقه بندی این زایدات بر اساس نظریه سازمان جهانی بهداشت ((W.H.O مطرح گردیده و سپس شرایط مختلف جمع آوری،ذخیره موقت،تصفیه مقدماتی و در انتها روش های دفع شامل دفن بهداشتی و زباله سوزی مورد بحث واقع شده است که هر کدام از این روش ها دارای مزایا و معایبیست که در صورت عدم مدیریت صحیح می تواند مشکلات زیست محیطی زیادی را به همراه داشته باشد.در پایان نیز پیشنهاداتی مطرح گردیده که شاید راهگشای پاره ای از مشکلات برای کشور ایران باشد.