افزایش روزافزون بشر به مصرف آب با افزایش جمعیت و محدود بودن منابع آب موجب شده بکارگیری روش‌هایی که راندمان مصرف آب در کشاورزی را بالا می‌برند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشند. استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب از جمله راهکارهایی است که بدین منظور می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. این محصولات قادرند با افزایش ذخیره آب در خاک به هنگام نیاز گیاه آب خود را در اختیار ریشه ‌ها قرار دهند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پلیمرهای سوپرجاذب بر میزان نگهداشت آب در خاک و تخلخل خاک در شرایط آزمایشگاهی در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه سطح پلیمر سوپرجاذب (0، 3/0 و 6/0 درصد وزنی)، سه سطح شوری آب آبیاری (6/2، 4 و 6 دسی‌زیمنس بر متر) و دو نوع پلیمر سوپرجاذب ( A200 ساخت پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و آکوازورب ساخت کشور فرانسه ) انجام شد. پس از دو ماه آبیاری با دور آبیاری هفت روز نمونه برداری به منظور اندازه‌گیری تخلخل و رطوبت در نقاط فشاری مختلف انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد با افزایش میزان پلیمر مورد استفاده، تخلخل و میزان رطوبت در حد ظرفیت زراعی در خاک مورد نظر افزایش یافت و تفاوت بین سطوح مورد استفاده و نمونه شاهد در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. اگرچه رطوبت در حد پژمردگی دائم در تیمارهای حاوی سوپرجاذب نسبت به نمونه شاهد افزایش داشت اما از نظر آماری در سطح پنج درصد معنی‌دار نبود. تفاوت بین دو نوع پلیمر مورد استفاده و اثر متقابل شوری و سطوح اعمال سوپرجاذب نیز در سطح پنج درصد معنی‌دار نبود.