سیب وحشی در مناطق مختلف ایران و قفقاز به ویژه ارتفاعات البرز رویش دارد. این پایه های خودرو، در حقیقت اجداد ارقام مختلف سیب های اهلی امروزی هستند و به لحاظ ژنتیکی و محیط زیستی داری ارزش و اهمیت زیادی هستند. در این پژوهش به بخشی از این رویشگاه ها پرداخته شده است. منطقه مورد مطالعه، دامنه های کوهستانی اطراف روستای لالون در البرز مرکزی جنوبی است. توده های سیب به همراه تک پایه های پراكنده و گروههاي چندتايي در دامنه هاي کوهستانی منطقه لالون و شمشك حكايت از گستردگي این گونه در گذشته و احتمال وجود جامعه سيب وحشي دارد. مطالعه با شناسایی توده ها و آماربرداری به روش ترانسکت نواری انجام شد. در اطراف روستاي لالون دو توده سیب با مساحت 4 و 5 هكتار در محدوده 2400 تا 2650 متر از سطح دریا رویش دارد. ترکیب گونه ای، تراکم، تاج پوشش، اشکوب بندی، خاکشناسی و وضعیت تجدیدحیات در این توده ها مورد مطالعه قرارگرفت. در اين توده ها پايه هايي با فرم درختي و بذرده به چشم مي خورند اما غالب پايه ها به فرم درختچه اي و بوته اي و سرچر شده هستند. چرای بی رویه دام از یک سو و تغيير كاربري اراضي و ساخت و ساز از سوی دیگر بقای توده های سیب منطقه را تهدید می کند. در بخش هایی از رویشگاه، فرسايش خاك و بيرون زدگي ريشه ها جلب توجه مي نمايد. قابلیت جست دهی باعث تحدیدحیات غیرجنسی و بقای نسل این گونه شده است. توده های سیب در منطقه البرز جنوبی در ارتفاعات فوقانی و در محدوده مرز جنگل ظاهر می شوند. تشكيلات زمين شناسي مربوط به سازند شمشك عمدتا شامل شيل بوده، بافت خاک لوم رس شنی و اسیدیته خاک معادل 6.1 تا 6.7 است.