زندگي مدرن و صنعتي امروزي انواع بحران ها و آلودگي ها را براي محيط زيست به وجود آورده است.گرم شدن هوا ناشي از افزايش گازهاي گلخانه اي، شكاف لايه ازن ناشي از مصرف CFC، آلودگي هواي شهر ها، آلودگي آب و خاك ، بارش بارانهاي اسيدي و ... هركدام به نحوي يك بحران و مشكل محيط زيست به شمار مي آيند كه اثرات منفي و بدي برروي زندگي انسان و ساير جانداران مي گذارند. دودكارخانه ها و خودروها و انواع سروصداها، فضاهاي شهري را تسخير كرده و اجازه نفس كشيدن راحت و استنشاق هواي آزاد به ساكنان شهرها نمي دهد. آلودگي صوتي مي تواند باعث افزايش سطح تنش و استرس شده و بحران شديدي را در زندگي روزمره ايجاد نمايد. همچنين مي تواند باعث تپش قلب، فشار خون، ونيز بيخوابي گردد. امروزه محيط زيست در سطح ملي و جهاني، در معرض تهديدهاي جدي است. این تهدیدها خواسته يا ناخواسته به كره زمين تحميل مي كند متعدد است و تكرار آنها نيز چنانچه با برنامه اي منسجم و عملي جهت مقابله با آنها همراه نباشد صرفاً از حساسيت آن مي كاهد. آیا آموزش درتوسعه فرهنگ زیست محیطی موثر خواهد بود؟ آيا فرهنگ و فرهنگ سازي دررابطه با حفظ محيط زيست به داد انسان مدرن خواهد رسيد؟ هدف از آموزش توانمند کردن افراد در تصمیم گیری صحیح, تغییر رفتار وعملکرد و ارتقای استفاده بهینه از منابع می باشد(راحمی, 1383). فرهنگ عامل اصلي و به معناي موتور توسعه پايدار و حفاظت از محيط زيست است . بهبود محيط زيست زماني حاصل خواهدشد كه محيط طبيعي و فرهنگي انسان با هم مرتبط باشند. لازمه تحقق چنين هدفي، وجود اخلاق زيست محيطي در تمامي اقشار يك جامعه در يك كشور ميباشد. اخلاق زيست محيطي رفتار ايده آل بشر نسبت به محيط زندگي خود اعم از محيط طبيعي، محيط اجتماعي و فرهنگي است(اژدری, 1382) با افزایش آگاهی و دانش بر توانمندی افراد و استقلال آنها در ارتباط با مسئولیت پذیری برای حفظ محیط زیست نیز افزوده می شود. زمانی که افراد جامعه تشویق شوند و انگیزه درونی آنان در اثر آگاهی بیشتر افزوده شود, انعطاف پذیری آنان در زندگی و اجرای مقررات در زمینه حفاظت از محیط زیست و در نتیجه کیفیت زندگی آنان بهبود می یابد که خود انگیزه ای برای ادامه رفتارهای مناسب می شود. نگاه به نگرانی های زیست محیطی با دید جامعه شناختی مستلزم توجه به آگاهی ها, ارزشها, هنجارها و رفتارهای پیرامون مسئله است. مجموع این عناصر که از آن به فرهنگ زیست محیطی تعبیر شده است نقش مهمی در تعیین اخلاقیات زیست محیطی دارد. فرهنگ نتیجه تفسیری است که انسان ها از خود و از روابط خویش با یکدیگر و از رابطه با طبیعت دارند(شبیری,همکاران,1391)