در حال حاضر پليمر‌هاي سنتزي با پايه نفتي، برای گستره بسيار عظيمي از کاربردها در جهان مورد استفاده مي‌گيرند در حالی که قابليت تخريب‌پذيري ناچيزي در طبيعت داشته و جزء منابع تجديدپذير محسوب نمي‌گردند. بر همين اساس تلاش وسيعي جهت کاهش وابستگي به اين نوع مواد و جايگزين کردن آنها با منابع تجديدپذير و زيست تخريب‌پذير صورت گرفته است. در سال‌هاي اخير چندسازه¬زيستي (بيوکامپوزيت) سلولز-کيتوزان مورد توجه، تحقيق و کاربرد گسترده قرار گرفته است. اين چندسازه ماهيت¬ تجديدپذير، قابليت بازيافت و زيست¬تخريب‌پذير داشته و مواد تشکيل‌دهنده آن به وفور در طبيعت در دسترس مي‌باشند. از جمله کاربردها و ويژگي‌هاي مهم اين چندسازه زيستي: جذب فلزات سنگين و مواد سمي پساب، خواص ضد قارچ، ضد باکتري، ضد التهاب، دفع عفونت مي‌باشد. در اين مقاله پس از تشريح مواد تشکيل دهنده اين چندسازه به انواع روش‌هاي ساخت سنتی و دوستدار محیط زیست آن پرداخته شده است.