حال این امکان وجود داردکه محیط زیست شهری در نتیجه ی گسترش شهرنشینی، افزایش جمعیت و نیاز به مصرف مواد و انرژی بیشتر، فشارهای وارد بر محیط خود را نتواند تحمل کند و یا حتی آنها را کاهش دهد، و یا مواد زاید وارد شده به محیط نتواند جذب و در طبیعت تجزیه و احیاء گردد، در نتیجه تعادل و توازن زیست محیطی شهر، بر هم خورده و منجر به ناهنجاریها و انواع آلودگی ها در محیط زیست شهری می گردد. (عزیزی،1380) .
آدمی باید در یابد که نمی تواند ارباب عالم باشد و بر طبیعت سیطره یابد، بلکه مهمان یا پشتکار با محیط است، در دنیای کنونی که از بین بردن حقوق محیط زیست بسیار گسترده در حال انجام می باشد، اندیشه برآن است که تنها راه جلوگیری از این خطر یاری جستن از زنان است، زیرا دامان مادر اولین مدرسه ای است که کودک، علاوه بر الفبای عشق، یا خوب و بد زندگی آشتا می شود، پس گزافه نیست اگر نقش و مهم زنان را در پی ریزی آینده جوامع بسیار بیش از نیمه بدانیم. رمضانی (1388) در تحقیق خود عدالت زیست محیطی را به سه جنبه عدالت میان انسان ها در تقسیم بهره مندی از محیط زیست، عدالت میان نسل های کنونی و آینده بشریت، و عدالت میان گونه ها (انسان و دیگر گونه ها) تاکید دارد بدین ترتیب، در رویکرد زیست محوری، احترم به محیط زیست، تنها به خاطر خود محیط زیست، و نه بخاطر سودی که برای انسان دارد، صورت می گیرد. زنان با داشتن نیمی از جمعیت جهان و توانایی انجام نقش های گوناگون در جامعه می توانند افزون بر تکالیف خانوادگی، در حرکتهای اجتماعی، که یکی از آن همکاری در نگاهداری از محیط زیست است. نقش آفرینی کنند. هوین (2005) به نقش مشارکت زنان مهم آنها در حفظ محیط زیست تاکید می نماید. او به این تاکید دارد که تجارت صندوق زیست محیطی سیدا نشان می دهد که حمایت کردن از زنان فعال، اثرات زیادی بر آگاهی های عمومی و موضوعات محیط زیستی مثل آموزش زیست محیطی داشته است. اوفی- مانو (2009) ژاپن تحقیقی در زمینه جنسیت و محیط زیست در میان کارکنان شرکتهای ژاپنی انجام داد و چنین نتیجه گرفت که در محیط های صنعتی و خدماتی که مردسالاری حاکم است، زنان عملکرد و نگرش مثبت بالایی نسبت به محیط زیست اطراف خود در مقایسه با مردان دارند، این مطالعه نیز نشان داد که زنان علاقه مندی بیشتری جهت مشارکت در برنامه ریزی و اجرای برنامه های حفاظت از محیط زیست از خود نشان می دهند.