در این مقاله، به بررسی جداسازی توریم از محلول‌های آبی به کمک جاذب پلی آنیلین پرداخته شده است. اثر پارامترهای مهمی همچون pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه‌ی محلول توریم بر میزان جذب مطالعه گردید. آزمایش‌های انجام شده نشان داد که زمان تعادل جذب 5 ساعت می‌باشد. ايزوترم‌های مختلفی ازجمله لانگموير، فرندليچ، تمکين و دوبینین - رادوشکویچ جهت آنالیز داده‌های تعادلی در دمای C°25 مورد استفاده قرار گرفت که از ميان آنها، مدل لانگمویر تطابق بیشتری با داده‌های تجربی داشت. ماکزیمم ظرفيت جذب این جاذب با استفاده از مدل لانگمویر 49/68 میلی گرم برگرم بدست آمد.