در دو دهه اخیر رشد کلان صنایع نساجی و رنگرزی منجر به افزایش قابل توجه مقدار و پیچیدگی پساب های رنگی رها شده به محیط زیست گردیده است که یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی را شامل می شوند. به نظر می رسد که روش های زیستی مانند تکنولوژی گیاه پالایی به دلیل هزینه های پایین و سازگاری با محیط زیست می توانند جایگزین مناسبی برای روش های مرسوم پالایش باشند. در این بررسی به دنبال تیمار مکرر وزن مشخصی از دو گیاه عدسک آبی (Lemna minor) و شاهی آبی (Nasturtium officinale) با ماده رنگزای آبی اسیدی 92 (C.I. Acid Blue 92) در شرایط بهینه، معلوم گردید که این گیاهان توانایی حذف مکرر آن را از پسابهای آلوده دارا می باشد. انجام موفقیت آمیز آزمایشات تکرار پذیری حذف آلاینده ها از محیط در حقیقت تایید کننده رخداد فرایند تجزیه زیستی و بهره گیری گیاهان مورد مطالعه از آنزیمهای تجزیه کننده آلاینده ها در این مسیر است. با بهره گیری از تکنیک GC-MS مسیر تجزیه زیستی ماده رنگزای آبی اسیدی 92 پیش بینی و ترکیبات حدواسط تولید شده در این مسیر از محلول حاوی آلاینده جداسازی و شناسایی گردید. با توجه به ترکیبات شناسایی شده به نظر می رسد که هر دو گیاه مورد مطالعه از مسیر تقریبا مشابهی برای تجزیه آلاینده بهره می گیرند.