پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی سیستم مدیریت پسماند در دستگاه حفاری 50 و 59 فتح در منطقه نفتی اهواز از نظر آلودگی زیست‌محیطی انجام شد. در این پژوهش، جهت بررسی اثربخشی سیستم مدیریت پسماند از نظر زیست‌محیطی از پرسنل حاضر در دکل پرسشنامه‌هایی توزیع و نظرات و آراء آنان جمع‌آوری گردید. آلفای کرونباخ پرسشنامه محاسبه‌شده و آزمون‌های آماری مناسب اعمال شد. برای مقایسه اختلاف میانگین‌ها، آزمون من ویتنی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که آلودگی در دکل بدون مدیریت پسماند50 نسبت به دکل 59 که دارای مدیریت پسماند می‌باشد بیشتر است. در رابطه با اثربخشی با توجه به سطح معنی‌داری به دست آمده، یافته‌ها حاکی از آن است که اختلاف معنی‌دار آماری بین دو دکل وجود دارد. اثربخشی زیست‌محیطی از مرحله تولید، ذخیره‌سازی، انتقال و در نهایت دفع زائدات باعث کاهش اثرات زیست‌محیطی در منطقه می‌شود. جهت اعمال مدیریت هر چه بهتر در این دکل‌ها و کاهش آثار سوء زیست‌محیطی ناشی از عملیات حفاری در آخر پیشنهاد‌هایی ارائه گردید.