دما بعنوان يک پارامتر ترموديناميک و مهم جوي منشأ بسياري از تغييرات فيزيکي، شيميايي و زيست محيطي و اقلیمی است. روند رخداد امواج گرمايي بعنوان نمادي از مخاطرات جوي، همزمان با گرمايش جهاني، از چالشهاي زيست محيطي قرن حاضر است. به دليل اهميت و تأثير دما بر شرايط محيطي و زيستي و نيز نقش آن در ايجاد و تنوع زيست بوم‌ها و کنترل شرايط مطلوب حيات، بررسي تغييرات رفتاري آن در بازه هاي زماني طولاني مدت(روند) و کوتاه مدت(فازها و چرخه ها) ضروري است.
بر اين اساس در پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تحليل امواج اَبَر گرم تابستان 1391 خوزستان، ابتدا رفتار زماني بيشينه دماي روزانه تابستانه 11 ايستگاه سينوپتيک استان بررسي گرديد. در ادامه روزهاي بسيار گرم و فراگير استان (روزهاي با دماي 47 درجه سانتيگراد و بالاتر رخداده حداقل در هفت ايستگاه) انتخاب شد. سپس براساس آستانه هاي مقادير حدي، سه دوره گرم(50%p)، بسيار گرم (75%p) و اَبَر گرم (90%p) شناسايي شد.ودر نهایت دریک تحلیل توصیفی اثرات این رخداد بر محیط زیست بررسی گردید.
نتايج حاصل نشان دهنده يک دوره گرم 29 روزه در تابستان 1391 استان خوزستان است که بصورت سه موج 1- اَبَرگرم 8 تا 15 مرداد 2- بسيار گرم 21تير تا 6 مرداد و 3- گرم 21تا 26 تير قابل شناسايي و تفکيک مي باشند. بديهي است که رخداد امواج گرمايي مذکور ضمن ايجاد نوسان در تعادل اکوسيستم هاي زنده، موجب تغييراتي چون کاهش تنوع زيستي از سطح ژنی تا گونه ها ، عقب نشيني جنگلها، بيابان زايي، تغییر الگوی مهاجرت جانوران و تخريب زيستگاه هاي حيات وحش بويژه تالابها و تغییر محدوده پراکنش و جغرافیای زیستی گونه ها و اکوسیستم ها خواهد شد.