مقدمه: آلودگی آب به نیترات ازطریق منابع کشاورزی وفاضلاب های خانگی اتفاق می افتد. وجود مقادیربالای نیترات درآب شرب مخاطره آمیز بوده وبایستی تاحدمجاز تعیین شده دررهنمودهای سازمان جهانی بهداشت تقلیل یابد..
روش کار: اين بررسي يك مطالعه تجربي در مقياس آزمايشگاهي است كه بصورت پايلوت در تصفيه خانه آب شهر قوچان اجرا گرديد. آزمایشات نیترات بوسیله منعقد کننده های پلی آلومینیوم کلراید سیلیکاته (PASIC) و اتعقاد الکتریکی (Electro- coagulation ) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته : نتایج نشان دادکه هردو این روشها توانایی حذف نیترات ازمحلول های آبی را تا کمتر از رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت دارد. pH، اختلاف پتانسیل الکتریکی و غلظت اولیه نیترات تاثیرمستقیم برراندمان حذف نیترات ازمحلول های آبی رادارد. نتایج بدست آمده نشان داد که منعقد کننده PASIC و فرایند انعقاد الکتریکی بترتیب نیز قادر به حذف 65 و 55 درصد نیترات می باشد به گونه ای که بیشترین درصد حذف نیترات در ولتاژ30 ولت و زمان ماند60 دقیقه و 10 pH= مشاهده می گردد. نتايج آزمون آماري SPSS نشان داد كه ميانگين غلظت در تمامي متغيير ها در آب خام ورودي و بعد از انجام فرايند اختلاف معني داري وجود دارد (05/0 < P).
بحث و نتیجه گیری: در حذف نیترات منعقد کننده PASIC کارایی بهتری نسبت به فرایند انعقاد الکتریکی دارد. با توجه کارایی بهتر PASIC درغلظت کم و pH طبیعی اب شرب نسبت به فرایند انعقاد الکتریکی هم از لحاظ اقتصادی مقرون بصرفه است. میزان یون آلومینیوم باقیمانده در هر دو روش کمتر از رهنمودهای سازمان جهانی بهداشت و استاندارد آب شرب در ايران است ، به لحاظ هزینه و کارای مناسب ،برای جایگزینی در تصفیه خانه های آب شرب قابل طرح است نتایج حاصل ازمطالعه، باموارد مشابه انجام شده توسط محققین دیگرهمخوانی دارد.