امروزه آلودگی ناشی از پساب های نفتی و صنعتی به یکی از مهم ترین مشکلات محیط زیستی تبدیل شده است. نفت آزاد شناور، امولسیون ناپایدار نفت در آب و امولسیون پایدار نفت در آب حجم زیادی از پساب های نفتی را به خود اختصاص داده اند. با استفاده از روش های سنتی می توان به آسانی نفت آزاد شناور و امولسیون ناپایدار نفت در آب را جدا نمود. این در حالی است که روش های سنتی و مرسوم برای جداسازی امولسیون پایدار نفت در آب مفید نمی باشند. به منظور جداسازی گرانشی، قطرات میکرونی و زیرمیکرونی زمان اقامت بسیار زیادی برای رسیدن به سطح نیاز دارند و حتی گاهی اوقات افزایش مواد شیمیایی به طور مفید نمی تواند فاز نفتی را از فاز آبی جدا نماید. نتایج و تجربیات نشان می دهند که روش های مرسوم به سختی می توانند غلظت نفت را به 1% غلظت اولیه کاهش دهند و از طرفی این روش ها نمی توانند قطرات نفت با اندازه کمتر از 20 میکرون را به طور موثر حذف نمایند. تحت این شرایط، استفاده از تکنولوژی غشا توانسته است مشکلات ناشی از اندازه میکرونی پساب های نفتی را برطرف نماید. با وجود این که تکنولوژی های غشایی بازده بسیار بالایی دارند غشاهای مورداستفاده به دلیل تشکیل لایه ای از نفت بر روی سطح، به آسانی آلوده می گردند. محققان با استفاده از تکنولوژی غشایی تصفیه پساب های نفتی با غلظت های متفاوت را مورد بررسی قرار داده اند. با توجه به نوع غشا، مواد موجود در خوراک و شرایط فرآیند، عملکرد غشا با زمان تغییر خواهد کرد. در این مقاله با مطالعه تحقیقات انجام شده در این زمینه، عملکرد غشاهای مختلف را در تصفیه پساب های نفتی مورد بررسی قرار داده و به بررسی عوامل موثر در شست و شوی غشاها می پردازیم.