در محیط تقریبا" بسته درياي خزر، آلودگی بدلیل استخراج و ریخت پاش های نفت کشورهای مجاور آن روز به روز در حال افزايش است. همچنين حرکت و جهت جریان سیکلونی آب در سواحل جنوبي درياي خزر عامل اصلي در انتقال اين آلودگي ها به بخش جنوب غربي و شرقي مي باشد. این تحقیق به منظور تعيين الگوي پراکنش ترکيبات هیدروکرین های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs)، بررسي زماني و مکاني اين ترکيبات در سواحل جنوبی درياي خزر (استان مازندران) انجام خواهد شد، به همين منظور نمونه برداري از رسوبات سطحي در چهار نیم خط تنکابن، نوشهر، بابلسر و امير آباد در طي دو دوره در ایستگاههای اعماق 5، 15 و30 متر در سال 1391 صورت مي گيرد. ايستگاه¬هاي مورد مطالعه بر مبناي رودخانه¬ها و پساب¬هاي صنعتي و شهري وارد شده توسط آن¬ها (بابلسر و تنکابن) و همچنين وجود بنادر مهم (اميرآباد و نوشهر) که در آن¬ها حجم بالايي از حمل و نقل و تردد کشتي¬هاي تجاري انجام مي-پذيرد، انتخاب شده¬اند. بدين منظور 24 نمونه رسوب سطحي به وسیله نمونه بردار ون وین گرپ در کشتی تحقیقاتی گیلان جمع-آوري و براساس روش های استاندارد بوسیله دستگاه کروماتوگرافي مجهز به طيف¬سنج جرمي (GC-MS) آناليز شدند. نتایج نشان داد که میانگین غلظت¬هاي کل PAHs برابر344±1609 نانوگرم بر گرم وزن خشک رسوب تعيين گرديد. مقایسه نتایج تحقیق حاضر با دیگر مطالعات مشخص شده که غلظت ترکیبات PAH در منطقه مازندران بیشتر از نواحی دیگر دریای خزر و نیز همین منطقه در سایر مطالعات بوده است. همچنین براساس کلاسه بندی استاندارد آلودگیها، رسوبات این منطقه برای این آلاینده دارای آلودگی متوسط تا بالا بوده است..دلايل قابل ذکر در اين زمينه مي تواند ريزش هاي نفتي ناشي از تخليه (تاربالهای نفتی)، بار گيري، سوختگيري و تردد کشتي هاي تجاري و تانکر هاي سوختي در بخش ساحلي خزر(بخصوص در بنادر)، فعاليت هاي استخراج و پالايش نفت خام در کشور هاي حاشيه درياي خزر بويژه آذربايجان و تخليه مستقيم و غير مستقيم فاضلاب هاي تصفيه نشده و نيمه تصفيه شده شهري و صنعتي ناشي از شهرهاي حاشيه‌اي دانست.