پیش نیاز حفاظت از یك گونه جمع آوری اطلاعات پایه ای و پژوهش‌های بنیادین در مورد آن است. در راستای تحقق چنین هدفی، بررسی ویژگی های بوم شناختی گونه ها بویژه بررسی رژیم غذایی و نوع منابع غذایی مورد استفاده گونه از جایگاه ویژه¬ای برخوردار است. مطالعات نشان می دهد که حوزه پراکنش بسیاری از جانوران از طریق پراکنش گیاهان و جانورانی که غذای آن¬ها را تشکیل می دهند، مشخص می شود. یکی از بهترین روش های پیشین مطالعه رژیم غذایی پرندگان شکاری، بررسی ریمه¬ها است. در این روش علاوه بر تعیین رژیم غذایی پرنده شکاری می¬توان به اهدافی، از قبیل ارائه اطلاعات در مورد توزیع فعلی پستانداران کوچک منطقه، تأثیر تغییرات فصلی و سالانه بر میزان در دسترس بودن طعمه، بررسی احتمال شکار یک گونه، تراکم جمعیت شکار و شکارچی، انتخاب زیستگاه و رفتار پرنده موردنظر و اندازه گیری درجه همپوشانی منابع مورد استفاده در میان گونه¬های مختلف جامعه رسید. ریمه به مواد عمدتاً بیضی شکلی گفته می شود که حاوی مواد هضم نشده طعمه¬ی پرندگان نظیر استخوان-ها، دندان¬ها، ناخن¬ها و موها است و از طریق دهان خارج می شود که کاملاً متفاوت از فضله است. در این روش بعد از انجام عملیات صحرائی و یافتن محل های دفع ریمه، نمونه¬های جمع¬آوری شده به آزمایشگاه منتقل و کدگذاری شدند. سپس ریمه¬ها با خیساندن از هم باز شده و بقایای جانوری موجود درآن¬ها تفکیک و شناسایی شد و درصد حضور هر ماده غذایی در میان کل ریمه ها مورد محاسبه قرار گرفت. جغد کوچک (Athene noctu)از پرندگان شکاری راسته جغدسانان (Strigiformes)و تیره جغدیان (Strigidae) می باشد. بر اساس نتایج این بررسی از 206 ریمه جمع آوری شده جغد کوچک در پناهگاه حیات وحش شیراحمد سبزوار استان خراسان رضوی طی فصل زادآوری، حشرات ( قاب بالان (سوسک ها) و راست بالان (ملخ¬ها)) 56%، پستانداران کوچک 36%، پرندگان 5%، خزندگان 1% و حشره خورها 2% رژیم غذایی این پرنده را تشکیل می دهند. نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج حاصل از تحقیقات مشابه در سطح ایران و جهان مقایسه گردید.