در این تحقیق اثر چرا بر ميزان ذخیره ازت مراتع خشک در استان سمنان با پوشش درمنه دشتی بررسی شد. بدين منظور در ناحیه پیغمبران اقدام به نمونه‌برداری از پوشش گیاهی و خاک به روش تصادفی سیستماتیک در قالب 20 پلات 1×1 متر مربعی و در طول 2 ترانسکت به طول 200 متر انجام شد. در هر پلات درصد پوشش تاجی و تراکم ثبت گردید. براي مطالعه خاک اقدام به حفر 7 پروفیل در پای بوته‌های درمنه در هر دو تیمار چرا شده و قرق گردید. نمونه برداری از سه عمق 25-0،50-25 و 75-50 سانتی‌متری انجام شد. در ادامه وزن کل ازت در هکتار محاسبه گردید. مقایسه داده ها با آزمون تی استیودنت مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که چراي دام منجر به کاهش معنی دار ازت ذخيره شده در خاک شده است. بیشترین اثر کاهشی در عمق اول مشاهده شد در حالی که در عمق سوم، چرای دام تاثیر محسوسی بر ذخایر ازت خاک ایجاد نکرد. نتیجه نهایی آنکه چرای بی رویه دام منجر به کاهش شدید ذخایر ازت و درنتیجه کاهش حاصلخیزی و توان تولیدی اکوسیستم خواهد شد و به دلیل اکوسیستم شکننده مناطق خشک، جبران خسارات ناشی از هدر رفت و ازت با توجه به روند کند تولید و ذخیره این عنصر، غیر قابل جبران خواهد بود.