پیام آموزش دهه‏ی 1970؛ اصراری بر یک اضطرار بود: کیفیت زندگی انسان و چه‏بسا، حتی اصل و اساس استمرار «وجود» زندگی انسان در این سیاره به تغییر رفتار انسان از طریق آموزش محیط‏زیست بستگی دارد. سواد زیست‏محیطی فراتر از سواد اولیه است و شامل دانش زیست‏محیطی، نگرش‏ها و رفتارها که در رابطه با پایداری محیط‏زیست است، نیز می‏باشد. دولت و همچنین تشکیلات بین‏المللی، علاقمند هستند که سواد زیست‏محیطی و اکولوژیکی را توسعه داده، به امید این‏که اگر به دانشجویان جنبه-های زیست‏محیطی را به‏طور کلی آموزش دهند، رفتار شخصی آن ها تغییر یافته؛ به طوری‏که بتوانند بر روی زمین اثر مثبت و در مورد اطرافشان افکار انتقادپذیری داشته باشند و در نهایت اعتقاد بر این است که دانشجویان از ارزش ها، نگرش‏ها و رفتارها در زندگی، به خصوص در آینده‏ی شغلی خود استفاده نمایند حامی انگیزه‏های دوستانه زیست‏محیطی باشند.
روش این پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه ی آماری این پژوهش،کلیه ی دانشجویانی هستند که در سال تحصیلی 93- 92 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس مشغول به تحصیل بوده¬اند و تعداد کل آن¬ها 10822 نفر بوده است و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 372 نفر برآورد شده است و روش نمونه¬گیری در پژوهش حاضر، نمونه¬گیری تصادفی است و ابزار گردآوری داده¬ها پرسش¬نامه¬ای است که روایی و پایایی آن تإیید شده است. با استفاده از آزمون های تی استودیت و 2جمله ای مشخص شد که میزان دانش زیست محیطی دانشجویان دانشگاه آزاد چالوس در حد مطلوبی قرار ندارد و میزان شاخص نگرش و عملکرد زیست محیطی دانشجویان دانشگاه چالوس در حد متوسط است. دانشجویان اطلاعات زیست محیطی خود را بیشتر از صدا و سیما کسب کرده اند و دانش زیست محیطی دانشجویان پسر بالاتر؛ اما دانشجویان دختر از نگرش و عملکرد زیست محیطی مسئولانه تری برخوردارند. بیشتر افراد مورد بررسی گنجاندن آموزش محیط زیست در برنامه ی درسی را در ارتقای آموزش محیط زیست مؤثر دانسته اند.