نکاح از جمله عقودی است که در کشور های اسلامی از جمله ایران ، برای وقوع آن شرایطی باید مهیا باشد، از جمله دو جنس بودن،شرایط صحت نکاح و رضایت طرفین و علاوه بر این موارد، مانعی هم در بین نباشد، موانعی که طبق شریعت در قانون مدنی ایران در مواد 1045 الی 1061 به آنها اشاره گردیده است که در صورت وجود، دو شخص نمی توانند با هم ازدواج نمایند . در تحقیق پیش رو به بررسی چند نوع از موانع نکاح از جمله قرابت(اعم از نسبی،سببی و رضاعی)، جمع میان دو نفر، لعان، زنا و ازدواج با بیگانگان پرداخته شده است که این موانع در مواد 1046، 1048، 1052، 1054، 1055، 1059، 1060 و 1061 ق.م ایران ذکر گردیده است که در این تحقیق به علل و مبنای حرمت این موارد اشاره خواهد شد.