زمینه و هدف: استافیلوکوك هاي کواگولاز منفی در تمامی اعضاء باز بدن ساکن هستند. درگذشته به عنوان عوامل غیر پاتوژن یا بیماري زاي ضعیف و عوامل آلوده کننده ثانویه قلمداد می شده اند. بیش از دو دهه از پیدایش استافیلوکوکوس هاي کواگولاز منفی به عنوان پاتوژن هاي فرصت طلب بخصوص در افراد داراي نقص سیستم ایمنی و بیماران داراي ایمپلنت می گذرد. بروز فزاینده عفونت هاي بیمارستانی ناشی ازاین باکتري ها شناسایی آنها را درحد گونه مطرح می سازد. با توجه به اینکه عفونت های بیمارستانی از سویی باعث آسیب های فراوان به بیماران بستری شده و از سوی دیگر ضررهای اقتصادی فراوان می گردند. این پژوهش به مدت نه ماه از فروردین لغایت بهمن ماه 1394 بر روی نمونه ای از بیماران بستری مبتلا به عفونت بیمارستانی در بخش های مختلف بیمارستان آیت الله طالقانی چالوس انجام گرفت.
مواد و روشها: تعداد 100 نمونه استافیلوکوكوس هاي کواگولازمنفی ازنمونه هاي مختلف بالینی شامل: نمونه ادرار، پوست، زخم از بیماران مرد و زن مراجعه به بیمارستان آیت الله طالقانی چالوس جداسازي شد. روش هاي فنوتایپی شامل کشت در بلاد آگار و مانیتول سالت آگار و DNase و آزمون هاي بیوشیمیایی شامل تست اکسیداز، کاتالاز، استفاده از دیسک های باسیتراسین و فورازولیدون و نوویوسین بررسی گردیدند.
نتایج: نتایج نشان داد که شایع ترین باکتریها به ترتیب اشر شیاکولی 3/۵4 درصد، سودوموناس 4/۲5 درصد، کلبسیلا ۳/6 درصد، استافیلوکوکوس اورئوس 7 درصد، استافیلوکوکوس کواگولاز منفی ۷/4 درصد و پروتئوس ۳/2 درصد بودند.
بحث: به دلیل وجود این باکتری به عنوان یک فلور طبیعی و احتمال آلودگی در هنگام بروز بیماری های دیگر لذا نیاز است که بیماران بستری در بیمارستان نسبت به بهداشت بیماران اهتمام ویژه داشته وعوامل بیمارستانی هم با آموزش به بیماران به کنترل این عفونت بیمارستانی کمک نمایند.