فرمولبندی های معادلات انتگرال فازی در فرم انتگرال Aumann رفتار الگوهای غیرفازی را منعکس نمی کند. درنتیجه، حتی زمانی که ابهام و عدم قطعیت پیش می آید، در تشریح پدیده های فیزیکی ناتوانند. وضعیت و موقعیت مشابهی برای معادلات دیفرانسیل معمولی بوسیله ی تفسیر و تعبیر خانواده ای از شمول های مختلف مرتفع شده است.
این مقاله به دنبال توضیح بیشتر این مطلب برای معادلات انتگرال فازی است و نشان می دهد که مجموعه های جواب و مجموعه های قابل دسترس فازی هستند و نسبت به مدل های غیر قطعی معادلات انتگرالی، بهتر می باشند. این تحقیق محدود به معادلات انتگرال نوع ولترا تحت شرایطی خاص، می باشد. اما روش ها در تعمیم همه جانبه به دیگر انواع و تصورات کلی تواناتر هستند. نتایج بوسیله ی معادلات انتگرال مربوط به انتگرال های کنترلی با عدم قطعیتهای فازی شرح داده شده اند.