متفورمین (C4H11N5)، یکی از داروهایی است که در درمان دیابت نوع دو به کار می‌رود. در این تحقیق برهمکنش متفورمین و آلبومین سرم انسانی در غیاب و حضور قند گلوکز در 4/7=pH و دمای 298 کلوین توسط روش پراش پرتو رزونانسی صورت گرفته است. پراش پرتو رزونانسی، روشی مناسب برای تعیین و بررسی خواص ماکرومولکول ها در حالت محلول است. در مطالعه برهمکنش متفورمین با آلبومین سرم انسانی، شدت پراش پرتو رزونانسی در حضور دارو و نیز گلوکز افزایش یافت. که نشان می‌دهد تعداد ذرات در محیط واکنش افزایش یافته است. برای تعیین غلظت بحرانی ایجاد رسوب در محلول نیز نمودار ΔIRLS علیه غلظت داروی متفورمین رسم شد. براساس این نمودار غلظت بحرانی ایجاد رسوب دارو بر روی پروتئین در حضور و غیاب فند گلوکز دستخوش تغییر می‌شود. بدین ترتیب که در حضور قند گلوکز غلظت بحرانی ایجاد رسوب تا حدودی افزایش می‌یابد.