ظهور باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک در مناطقی که آنتی بیوتیک استفاده می شود شایع است، اما ظهور این باکتریها به طور فزاینده در محیط های آبی نیز رخ داده که موجب آلودگی محیط زیست وآلودگی های دریایی خواهد بود. اين مطالعه با هدف شناسايي و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي در ميان انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین جداشده از فاضلاب ورودخانه به انجام رسیده است.
مواد و روش ها: نمونه برداری در چندین نوبت از آب های سطحی و رودخانه های ورودی به دریای خزر در شهرستان عباس آباد صورت گرفت. پس از غنی سازی اولیه،سوسپانسیون میکروبی در محیط کشت اختصاصی کشت داده شده وتست های تاییدی انتروکوک از سایر استرپتوکوک ها و تست تشخیصی برای افتراق گونه ای انتروکوک صورت گرفت.سپس تست¬آنتی بیوگرام سویه ها در مورد ونکومایسین و چندین آنتی بیوتیک دیگر انجام شد.
یافته های پژوهش: طبق این تحقیق از تمامی محیطهای نمونه گیری شده انتروکوک جداسازی شد و با انجام تست های بیوشیمیایی، بیشترین تعداد انتروکوک مربوط به سویه ی انتروکوک فکالیس25 (40.32%) و انتروکوک فسیوم 17 (27.41 %) بود ودر جایگاه های بعدی انتروکوک گالیناروم 9(14.51%) ، انتروکوک آویوم4 (6.45%) ،انتروکوک سودوآویوم 3(4.83%) انتروکوک دورانس2 (3.22%) وانتروکوک هیرائه 2(3.22%) قرار داشتند. نتایج حساسیت میکروبی نشان از مقاومت سطح بالا وچند گانه در بین سویه ها داشت که بیشترین آن مربوط به اریترومایسین وآمپی سیلین به مقدار 96.77% بود و بعد از آن به ترتیب پنی سیلین (80.64%)، جنتامایسین(61.29%) ،ونکومایسین (51.61%) وتتراسایکلین(50%) قرار داشتند.
نتایج وبحث: مانند بسیاری از مطالعات انجام شده گونه ی انتروکوک فکالیس وانتروکوک فسیوم بالاترین میزان شیوع را داشت.به سبب اینکه ژنهای مقاومت قابلیت انتقال بین باکتریها واز باکتریها به محیط ومخازن طبیعی را دارا بوده از اینرو باید نسبت به نظارت دقیق تر بر سیستم دفع وتصفیه پساب وفاضلابهای شهری به رودخانه ها وحذف ارگانیسمهای مقاوم از آن نظارت بیشتری مبذول داشت.