کنترل عواطف یکی از جنبه های مهم زندگی بشر است که می تواند شاخص های سلامت روانی به خصوص نوجوانان را متاثر کند. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه کنترل عواطف با مشکلات رفتاری دانش آموزان پسر سال دوم متوسطه شهر تهران انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش عبارت بودکلیه پسران نوجوان مقطع سنی16-17سال مدارس متوسطه منطقه 5 تهران در سال 1394، که از بین آنان 153 نفر به شیوه خوشه¬ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار¬های پژوهش عبارت از مقياس كنترل عواطف (ECS) و چك ليست تجديد نظرشده مشكلات رفتاري (RBPC) بودند. به منظور بررسی فرضیه‌های پژوهش از روشهای¬ آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون همراه با رگرسیون با استفاده از نرم افزارSpss20 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد کنترل عواطف با مشکلات رفتاری رابطه منفی معناداری نشان داد. نتایج نشان داد هر چه توانایی کنترل عواطف نوجوانان بیشتر باشد، آنها مشکلات رفتاری کمتری دارند و با کاهش میزان کنترل عواطف، مشکلات رفتاری آنان بیشتر می¬شود. لذا متخصصان روانشناسی می توانند با اتخاذ تدابیری، با افزایش میزان رشد و کنترل عواطف نوجوانان پسر، از میزان مشکلات رفتاری آنها بکاهند.