تحقيق حاضر با عنوان "بررسي نقش رسانه‌هاي جمعي(با تاکيد بر تلويزيون) در الگوپذيري و رفتار کودکان " سعي دارد، تاثيرات مثبت وپيامدهاي منفي وابستگي کودکان به تلويزيون را مورد بررسي قرار دهد. تلويزيون با افراط در توسل به داستانهاي افسانه اي با پرداختن افراطي به ستاره شدنها و با قلب كردن و واژگونه نشان دادن گفت و گوهاي مردمي در درون جامعه سطحي نگري تحميل می‌شود. امروزه تلويزيون به يك قدرت غير قابل كنترل بدل شده است پس با همين تعريف همواره يك زبان بسيار جدي از ناحيه تلويزيون بر مردم يا شاگردان نابالغ در راه بوده و هست. متأسفانه تلويزيون زماني را از ما می‌گيرد كه نياز داريم در آن فرصت به شناخت دنيا و پيدا كردن جاي خودمان از آن بهره گيريم. در نتیجه می توان گفت ساخت برنامه‌هاي واقعي با مفاهيم فرهنگي و اعتقادي بومي در تلويزيون داخلي می‌تواند خلاء ناشي از بحران خيال پردازي كودكان كه به واسطه تماشاي كارتنها و فيلم‌هاي خارجي به وجود آمده پايان بخشد.