یکی از مشکلات موجود در بیماران سایکوتیک نقص در کنترل تکانه و تکانشگری در آن ها می باشد.تکانشگری یک مفهوم چند وجهی است که شامل نا توانی برای به تاخیر انداختن لذت به منظور به دست آوردن پاداشهای آنی و ناتوانی برای مهار رفتار یا پاسخ های جاری است.پژوهش حاضر با هدف مقایسه تکانشگری در بین مردان و زنان سایکوتیک بیمارستان رازی تهران انجام شد.
روش پژوهش نوع همبستگی است و جامعه¬ی مورد نظر را تمامی بیماران سایکوتیک بستری شده و تحت درمان در بخش¬های حاد بیمارستان رازی در سال 95-1394، و کارکنان بیمارستان رازی (گروه کنترل) تشكيل دادند. نمونه شامل 120 آزمودنی (30 بیمار اسکیزوفرن، 30 بیمار دوقطبی،30بیمار سایکوز ناشی از مواد و 30 فرد غیرسایکوتیک) بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارت می باشد. برای تجزیه و تحلیل دادها از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل واریانس چند متغیره، آزمون t استفاده شد.
نتایج آزمون t مستقل نشان داد میزان بی برنامگی در مردان بیشتر از زنان است، تکانشگری حرکتی در مردان و زنان تفوت معناداری ندارد، تکانشگری شناختی در زنان بالاتر از مردان می باشد.
با توجه به یافته ها بین زنان و مردان سایکوتیک در تکانشگری کلی تفاوت معنا داری وجود ندارد.