اعمال مذهبی و آموزه¬های دینی همراه با آن¬ها، از طریق گشودن فضای ذهنی برای دست یابی به ارتباط عمیق با خدا یا قدرت برتر دیگر، سرچشمه¬ای از هیجان¬های مثبت را فراهم می¬کنند که اکثر آن¬ها دارای تأثیرات مثبت بر سلامت روان هستند. رابطه بین عقاید دینی و معنادارشدن زندگی انسان¬ها از جمله مباحثی است که باتوجه به ماهیت آن در زمره مسائل جامعه شناختی قرار می¬گیرد. سبک زندگی انسان¬ها امری اجتماعی است که بخصوص در دوران اخیر با گسترش تکنولوژی و همچنین آمدن ایده¬ها و افکار جدید باعث تغییراتی در نقش¬ها و انتظارات افراد، خانواده¬ها و جوامع گشته است، که دست مایه تحقیقات میدانی در این ارتباط شده است. هدف از این پژوهش تحلیل عقاید دینی برمعنادار شدن زندگی انسانهاست و پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که از منابع موجود، کتابخانه¬اي، اينترنتي و يا به عبارتي از طريق مطالعه بوده است يعني با رجوع به تأليفات، گزارشات و مقالات، اطلاعات استخراج شده است. به هر حال، معناداری زندگی انسان تحولی عظیم و چند بعدی است که در درون انسان رخ می¬دهد و پس از رخ دادن آن، انسان با تمام وجود احساس معناداری می¬کند. هر چند رخ دادن این تحول، منوط به اوضاع و احوال بیرونی خاصی است. هر چند در نگرش کلامی، معنادار شدن زندگی انسان، منوط و مشروط به وجود خداوند است، ولی صرف وجود خدا برای معنا بخشیدن به زندگی انسان کافی نیست، به عبارت دیگر، با فرض وجود خدا، زندگی انسان «می-تواند» معنادار شود. در اين ميان با توجه به نقش فعال دين در جامعه¬ی ايران به ويژه در سده¬هاي اخير نمي¬توان تأثير آن و عقاید ديني و اخلاقي را به عنوان يكي از متغيرهاي اجتماعي تأثيرگذار در شيوه¬ی زندگي مورد اغماض قرار داد. باورها و ارزش¬¬ها در ميان مردم مشتركند و به قضاوت شخصي افراد بستگي ندارند. اشخاص براي صيانت از ارزش¬ها و باورهايشان مبارزه می¬كنند و براي حفظ آنها مي¬كوشند و چون كاركردهاي عديده¬اي دارند، نقش و تأثير شگرفي در حيات فردي و اجتماعي ملت¬ها بر جاي گذاشته و مي¬گذارند. بنابراين در يك جامعه¬ی ديني، افراد مي¬كوشند براساس باورهايشان رفتار كنند. اعتقاد به باورها و عمل به آنها مي تواند بر شيوة زندگي فردي و اجتماعي آنان تأثيرگذار باشد.