روش دیاگرام فازی برای بررسی داده های فلورسانس به منظور تشخیص حضور و یا عدم حضور ساختارهای حد واسط پروتئین در پاسخ به غلظت های مختلف دارو مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه ساختار و مسیرهای تشکیل فرم های پروتئین که به صورت نسبی ساختار طبیعی خود را از دست داده اند نه تنها در رفع مشکلات موجود بر سر راه درک درست مراحل تاخوردگی پروتئین ها مفید است، بلکه به عنوان معیاری کاربردی در پزشکی می باشد، چرا که دلیل برخی بیماری ها، اختلال در تاخوردگی پروتئین است. در این مطالعه به منظور بررسی حد واسط های احتمالی پروتئین در طی برهم کنش، از دیاگرام فازی استفاده می کنیم. اگر فرآیند تبدیل حالت طبیعی پروتئین به حالت باز شده بدون حضور حد واسط اتفاق بیفتد، دیاگرام فازی به صورت خطی مشاهده خواهد شد، اما درصورتیکه در این میان ساختارهای حد واسط ایجاد شود، آنگاه دیاگرام فازی را از حالت خطی خارج کرده و هر خطی که در این حالت مشاهده می شود بیانگر وجود یک انتقال مستقل در ساختار پروتئین می باشد. در بر هم کنش میان پروتئین آلبومین سرم انسان و سیکلوفسفامید در غیاب و حضور پروتئین آلفالاکتالبومین و میدان 940 مگاهرتز، نمودار دیاگرام فازی به صورت خطی می باشد، به این معنا که هیچگونه حد واسطی برای پروتئین آلبومین سرم انسان در برهم کنش با سیکلوفسفامید، ایجاد نمی شود.