با توجه به قابلیت ضدمیکروبی گسترده نانوذرات نقره، بکارگیری آنان در صنایع آبزی پروری به منظور کنترل پاتوژن های آبزیان امری قابل انتظار است. اگرچه تعیین غلظت های غیرسمی و در عین حال با کارایی بهینه به منظور به کارگیری آنان حائز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش تعیین میزان سمیت نانوذرات نقره در ماهی سفید دریای خزر می باشد.
بچه ماهیان سفید انگشت قد از مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان استخوانی شهید انصاری رشت تهیه شده و پس از طی دوران آداپتاسیون، برای مواجه سازی با تراکم 15 قطعه بچه ماهی در هر آکواریوم 10 لیتری تقسیم شدند. نانو ذرات نقره با غلظت های mg/L 5-0 در سه تکرار با ماهیان مجاورسازی شده و ماهیان به مدت 96 ساعت مورد بررسی قرار گرفتند. تلفات 24 ساعت پس از مجاور سازی نانوذرات نقره بر روی بچه ماهیان و در غلظت 4 و5 میلی گرم بر لیترشروع گردید و در سایر غلظت ها در پایان 96 ساعت به هیچ وجه تلفات مشاهده نگردید. در غلظت mg/L 5 درصد تلفات نسبت به غلظت mg/L 4 چندبرابر بوده و به ترتیب به 56/95 و 1/22 درصد رسید (جدول 1). غلظت نیمه کشنده (LC50) نانو ذرات نقره بر روی ماهی سفید خزر با استفاده از بسته های نرم افزاری EXCEL ورژن و به روش Analysis Probit 21/4 میلی گرم در لیتر محاسبه شد. جهت استفاده از نانوذرات نقره به منظور کنترل میکروارگانیسم ها در صنایع آبزی پروری تعیین دوز هایی با سمیت حداقل و کارایی حداکثر ضروری می باشد.