مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی با امکان دست ورزی در موجودات زنده، توانمندیهای جدید و خارق العاده ای را به بشر تقدیم داشته است. نکته قابل توجه در این مقوله آن است که انسان از عواقب تغییر و تحولات ایجاد شده در موجودات دست ورزی شده و بروز خسارت های احتمالی اطلاع زیادی ندارد. همگام با توسعه بیوتکنولوژی، اخلاق زیستی نیز اهمیت بسیاری یافته است. پيوند خاص ميان اخلاق و حقوق، این دیدگاه را تقویت می کند كه بدون وجود اخلاق زيستی نمی توان آینده ای را براي بشريت متصور دانست. اثرات منفی لحاظ نکردن جنبه های اخلاقی توسعه بیوتکنولوژی نوین به مراتب بیشتر از سایر رویدادهای قرن آینده است. اطلاعات ژنتيكي، شخصي و منحصر به فرد هستند و سوء استفاده از آنها بيشتر ابعاد زندگي بشر از جمله اشتغال، بيمه، قوانين، آموزش و امور مالي را به خطر مي‌اندازد. برخی عقیده دارند كه بايد سياست اجتماعي با كشفيات پروژه ژنوم انسان همگام شود و حقوق افراد در زمينه امور خصوصي نيز به عنوان حقوق مدني جديدي به رسميت شناخته شود. اكثر كشورها در كنار كشفيات مهم در علوم زیستی، تحقيقات متمركز بر زندگي، امور اخلاقي و موضوعات حفاظت از حیثیت انساني را نيز تقويت نمودند. از اینرو این مقاله، چارچوب های اخلاقی و حقوقی مربوط به حوزه های مختلف توسعه زیست فناوری و ضرورت تبیین و تدوین اصول اخلاقی- حقوقی را براساس اعلامیه جهانی ژنوم انسانی و حقوق بشر و اعلامیه بین المللی داده های ژنتیک انسانی در سطح ملی و بین المللی برای تضمین انتفاع بشر از این علوم مورد تاکید قرار می دهد.