تالاب ها ارزش های گوناگونی در محیط زندگی انسان و بویژه جوامع انسانی و سکونت گاه های پیرامونی دارند. توليد فراورده هاي طبيعي مانند چوب، پيت، ميوه، گياهان دارويي، آبزيان، ني، زيستگاه حيات وحش، حفاظت از تنوع زيستي، تعديل آب و هوا، تغذيه و تخليه آبهاي زيرزميني، تنظيم جريان آب، جلوگيري از نفوذ آب شور، جلوگيري از فرسايش خاك، حفظ و نگهداري رسوبات و مواد غذايي و فراهم آوری منابع تفرج از جمله این موارد است. در عین حال انواعی از تهدیدها، این اکوسیستم های ارزشمند را رو به نابودی و زوال سوق داده است.همان طور که در بسیاری از تالاب های کشورمان ایران، این اکوسیستم ها از جوانب متفاوت از جمله توسعه صنعت کشاورزی و تغییر کاربری اراضی با تبدیل تالاب ها به مزارع برنج، آلودگی های گوناگون، تخلیه فاضلاب، زباله و مواد شیمیایی سمی صنعتی و فاضلاب های شهری مورد تهدید واقع شده اند. رویکرد حفاظت تالاب ها میتواند طیف گسترده ای از اقدامات را دربرگیرد. از جمله ایجاد کمربند سبز پیرامون تالاب ها،تقویم ارزشهای حفاظتی تالاب ها،ایجاد زون حفاظتی گیاهی، فنس کشی و محدود کردن مرز فیزیکی تالاب ها و مشارکت فعال مردم بومی و محلی در برنامه های حفاظتی تالاب ها. یکی از خطرات جدی تهدیدکننده تالاب ها، ورود فلزات سنگین به محیط های تالابی می باشد.این تهدید به واسطه وجود اثر تجمع زیستی و اثر گذاری بر سلامت انسان، اهمیت چشمگیری در برنامه ریزی جهت کنترل و نگهداری تالاب ها دارد در این مقاله سعی شده ضمن تبیین ارزشها و کارکرد تالاب ها و بیان عوامل تهدید و شرح برخی رویکردها و اقدامات اساسی برای حفظ تالاب ها، چگونگی حذف فلزات سنگین از محیط های تالابی تشریح گردد.