هدف اصلي در مقاله حاضر کسب اطلاعات در مورد وضعيت تنوع گونه‌اي پرندگان تالابی و اهميت اين زيستگاه‌ها براي پرندگان است. تالاب شیرین‌سو منطقه پیشنهادی برای حفاظت می‌باشد و فاقد تاریخچه حفاظت است. این تالاب در شمال استان همدان و درطول 25-28 تا 40تا 48 درجه شرقی و 30-35 تا 35-45 درجه عرض شمالی، در شمال‌غربی شهرستان کبودرآهنگ و فاصله 55کیلومتری آن قرار دارد. وسعت تالاب در حدود 15 هکتار و ارتفاع از سطح دریا 1873 متر می‌باشد. شناسايي پرندگان آبزی و کنار‌آبزی، با توجه به نوع زيستگاه، رفتار، شكل ظاهري و ديگر عوامل با استفاده از راهنمای مختلف صحرايي انجام شد و از دوربين‌هاي دوچشمي، عکاسي و فيلم‌برداري براي مشاهده، ثبت تصاوير گونه و زيستگاه‌ها استفاده گرديد. تعيين تركيب جمعيت پرندگان مهاجر آبزي در اين زيستگاه و ثبت تغييرات تعداد گونه‌ها و تعداد جمعيت به صورت هفتگي انجام گرفت. در نهايت براي تحليل داده‌‌ها و بررسي روند تغييرات و مقايسة نتايج بدست آمده از نرم افزار SPSS و براي تعيين شاخص‌هاي تنوع گونه‌اي نرم‌افزار Ecological Methodology مورد استفاده قرار گرفت. این تالاب نقش مهمی در مسیر مهاجرت پرندگان آبزی و کنار‌آبزی و نیز زمستان‌گذرانی و تولید‌مثل آنها دارد. از لحاظ تعداد گونه‌ها در تالاب سد شیرین‌سو تعداد پرندگان کنار‌آبزی نسبت به پرندگان آبزی بیشتر است. (52% کنارآبزی و 35% آبزی و بقیه وابستگی کمتری به آب دارند) از تعداد 21 راسته پرندگان موجود در ایران 6 راسته در این تالاب مشاهده شده است که در 13 تیره جای می‌گیرند و 54 گونه پرنده در این تالاب گزارش شده است. بررسی تغییرات کل جمعییت نشان‌دهنده‌ی کاهش میزان جمعیت از آذر تا بهمن و افزایش تعداد پرندگان از اردیبهشت تا مرداد ، مهر و آبان می‌باشد. بیشترین پیک جمعیت در آبان تخمین زده شد.