به طور قطع گردشگري به عنوان يك نيروی محركه در توسعه جهاني است. يكي از مهمترين نيازهاي گردشگران آگاهي از وضعيت اقليمي و زمان هاي مساعد براي گردشگري است.امروزه آب و هوا و اقليم هر منطقه نقش به سزايي در توسعه گردشگري آن ايفا مي نمايد. به طوريكه احساس رضايت از هر نوع فعاليت گردشگري منوط به فراهم بودن شرايط مناسب اقليمي به هنگام بازديد خواهد بود.استان چهارمحال و بختياري بدليل دارا بودن ويژگيهاي خاص جغرافيايي و توپوگرافي ، آثار تاریخی و باستانی و طبیعت بکر،مکان مناسبی برای گردشگری است..هدف از این پژوهش بررسی اقلیم آسایش حرارتی این استان بر اساس آمار آب و هوائی ایستگاههای سینوپتیک در فاصله زمانی(1955-2005) و با استفاده از مدل PMV)) و تحلیل آن بر اساس نقشه های بدست آمده از نرم افزارGIS می باشد تا به کمک آن بتوان برنامه ریزیهای لازم را جهت توسعه گردشگری این استان ارائه داد.نتایج بدست آمده نشان میدهد ماههای اردیبهشت ، خرداد و مهر از جمله مناسبترین ایام برای گردشگری از لحاظ اقلیم آسایش میباشد.همچنین نواحی جنوبی استان اقلیم مناسبتری برای حضور گردشگران در ایام سرد سال را دارا هستند.