از تالابهای مهم ایران و جهان، تالاب انزلی واقع در استان گیلان است که در حفظ اکوسیستم منطقه، نقش برجسته¬ای داشته و زیستگاهی مهم برای تخم¬ریزی و تکثیر ماهیان و نیز زمستان¬گذرانی و جوجه¬آوری گونه¬های زیادی از پرندگان آبزی و کنار¬آبزی محسوب می¬شود. چند سالی است که گیاهی آبزی از خانواده Azollaceae به نام آزولا در این تالاب جهانی ورود پیدا کرده و رشد و گسترش یافته است. اگرچه آزولا به منظور تولید علوفه برای دام و طیور و تهیه کود سبز در مزارع برنج استان گیلان در منطقه رها-سازی شد، ولی پس از گذشت مدت زمانی به یک معضل بزرگ و جدی برای این اکوسیستم آبی کشور تبدیل شده است. این تحقیق جهت بررسی روند گسترش آزولا و تاثیر دما و میزان ساعات روزهای آفتابی، همچنین PH بر روی رشد این گیاه طی 4 سال متوالی (1388 الی 1391) در تالاب انزلی انجام گرفت. نتایج نشان داد هر ساله روند گسترش این گیاه رو به افزایش است، همچنین افزایش دما (تا محدوده 35 الی 40 درجه سانتیگراد) و نیز افزایش روزهای آفتابی، ارتباط مستقیمی با گسترش آزولا دارد، ولی بیش از هشت ساعت آفتاب در روز، سبب کاهش رشد آزولا شد. بیشترین رشد آزولا در PH=5/8 بود. طی 4 سال تحقیق در تالاب انزلی، نی و لویی افزایش داشته، بطوریکه در سال 91، بیشترین تعداد این دو علف¬هرز مشاهده شد که در نهایت افزایش مرگ و میر بسیاری از آبزیان، خصوصا ماهی¬ها را در پی داشت. به منظور کنترل این گیاه آبزی و جلوگیری از ورود آن به اکوسیستم¬ها، اقدامات پیشگیرانه از قبیل جمع¬آوری با دستگاه بیلر و نیز تغذیه آن توسط ماهی و اردک پیشنهاد می¬شود. با توجه به فوائد زیاد آزولا (خصوصا از لحاظ کمیت و کیفیت علوفه تولیدی)، توصیه می¬شود این گیاه دور از اکوسیستمهای طبیعی و مصنوعی و در محیطهایی غیر از تالابها و یا شالیکاریها، کشت و مورد استفاده قرار گیرد.