پرنده‌نگری بخشی از فعالیت بومگردی ونیز نوعی سرگرمی بشمار می رود که مانند دیگر فعالیتهای اکوتوریستی دربوم سازگان با هدف توسعه پایدار گردشگری و حفاظت از محیط زیست معرفی گشته و دستیابی به این هدف نیاز به مطالعه و برنامه ریزی و مدیریت منسجم دارد. از اینرو در تحقیق کاربردی حاضر ویژگیهای پرنده نگری و تاثیر آن بر طبیعت گردی در تالاب بین المللی میانکاله با روش اسنادی و میدانی بررسی می گردد.در این تالاب 204 گونه از پرندگان مهاجر و نیمه مهاجرزمستان را سپری می کنند.جامعه آماری تحقیق 120 نفر از گردشگران و کارشناسان محیط زیست و گردشگری منطقه بوده و بالاترین درصد گردشگران از طریق تورها با منطقه آشنایی پیدا نموده و از منطقه بازدید نموده اند اما تنها 9 درصد آنها پرنده نگران ماهر بوده اند.پردازش داده های پرسشنامه ای از طریق استنباط استقرایی صورت گرفته و نتایج آزمون اسپیرمن رابطه معنی دار بین پرنده نگری و توسعه اکوتوریسم را در سطح 99 درصد و با مقدار ضریب اسپیرمن 0.363 تایید مینماید.