تخریب زیستگاه در نواحی طبیعی تهدید بزرگ جهانی برای حفاظت از تنوع زیستی محسوب می‌شود. این تهدید می‌تواند آثار منفی چشمگیری بر محیط‌زیست، به‌ویژه حیات‌وحش جانوری داشته باشد. از این رو، به روش¬هایی نیاز است که به کمک آنها بتوان زیستگاه¬ها را ارزیابی کرد. تعيين وضعيت پراکنش گونه¬هاي حيات وحش و وضعيت زيستگاه¬هاي تحت اشغال آنها از اهميت به سزايي در مديريت حيات وحش و زيستگاه¬ها برخوردار است. به منظور ارزیابی زيستگاه گونه پايکا (Ochotona rufescens) از عوامل اکولوژیک پایدار ( شیب، جهت و ارتفاع) بر اساس نقاط حضور گونه استفاده شد. برای تجزیع تحلیل داده¬ها از نرم افزار MINITAB و3.9 Arc GIS استفاده شد. نتایج حاصل از ارزیابی زيستگاه نشان داد که زيستگاه مطلوب پايکا در پارک ملي گلستان عمدتاً در مناطق صخره¬ای و کوهستانی، در شيب¬هاي 5 تا 20 درجه است. همچنین جهت¬هاي ترجیحی این گونه بیشتر جهت جنوبي و شرقي است. معمولاً پایکاها در این منطقه در ارتفاعی بین 1000 تا 1500 متر از سطح دريا زیست می کنند.