تالابها به عنوان یک اکوسیستم ویژه، ارزش اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی زیادی دارند. در عین حال، تالاب به دلیل دارا بودن چشم اندازهای طبیعی و فرهنگی منحصر به فرد برای فعالیتهای اکوتوریسمی مناسب است. با این حال، اکوسیستم تالاب، ناپایدار و تا حدودی آسیب پذیر و حساس است. ﺗﺎﻻب ﮔﺎو ﺧﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺎﻻب ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﺮﮐﺰي اﯾﺮان ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ارزش اﻗﺘﺼﺎدي ﺳﺎﻻﻧﻪ آن 250 ﻣﯿﻠﯿﺎرد دﻻر اﻋﻼم ﺷﺪه اﺳﺖ، از ﻟﺤﺎظ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﯿﺎﻫﯽ، ﺟﺎﻧﻮري و ارزش اﮐﻮﺗﻮرﯾﺴﺘﯽ بسیار غنی می باشد. این تالاب با دارا بودن تنوع بالای زیستگاهی هر ساله انواع جانوران باارزش و کمیاب را در خود جای می دهد و به عنوان یک منطقه بسیار مهم از لحاظ اکولوژیکی و اکوتوریسمی به شمار می رود لیکن طی چهار دهه ی گذشته دچار تغییرات زیادی شده است. بررسی پتانسیل های این تالاب و ارائه سیستم مدیریتی مناسب جهت حل معضلات موجود و دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری به شمار می رود. روش پژوهش تحليلي– توصيفي بوده و با مرور اسناد و مدارک و تحليل آن ها و مطالعات میدانی ضمن معرفی زمینه های توسعه اکوتوریسم در تالاب گاوخونی، استراتژی ها و راهکارهای اجرایی در خصوص نحوه مدیریت کارآمد به شکلی که با پایداری همراه باشد، ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهد، می توان با به اجرا درآوردن سیستم مدیریتی ارائه شده در جهت بهره گیری صحیح از پتانسیل های تالاب گاوخونی کمک شایانی به صنعت اکوتوریسم در این منطقه نمود.