آموزش، اثربخش ترین ساز وکار جامعه برای مقابله با بزرگترین چالش این قرن، یعنی توسعه پایدار است.آموزش محیط زیست، بنیادی ترین شیوه در حفاظت محیط زیست بوده که هدف از آن ،یافتن مناسب ترین و بهترین نظام و شیوه ارائه مطالب و نحوه فعالیت ها و اجرای ساختاری است که زمینه ساز ارتقاء آگاهی های زیست محیطی در سطح جامعه می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش مطالعه اسناد و مطالعات میدانی برگرفته از پایا نامه دوره ی کارشنلسی ارشد سعی شده است به ،نقش نظارت همگانی ،نقش خانواده و جوانان ،نقش نهاد های آموزشی، رسانه های گروهی و فرهنگ و سازمان های مرتبط با محیط زیست ، با هدف تدوین الگوی مدیریت آموزشی توسعه پایدار وارتقاء فرهنگ محیط زیست برای عموم پرداخته شود. اهداف نهایی پژوهش با توجه به بیان چالش های موجود در تحقق اهداف آموزشی محیط زیست در برنامه های توسعه پایدار، تعیین اولویت های آموزشی محیط زیست ،تدوین راهکارهای عملی در آموزش و نحوه فراهم نمودن امکانات و تسهیلات لازم در آموزش محیط زیست اشاره شده است . در صورت عملی شدن این فرایند ، زمینه رشد و ارتقاء سطح دانش علمی-فنی و آگاهی های عمومی به منظور حفظ محیط زیست،که از شاخص ترین شاخصه توسعه پایدار است ، می انجامد .همچنین باعث تقویت تشکیلات اجرایی محیط زیست کشور و هماهنگی با سایر دستگاه های اجرایی با سازمان محیط زیست در زمینه مدیریت آموزش توسعه پایدار می شود .