معمولا تعادل الکترولیت توسط فرمول Na + K–Cl و به صورت میلی اکی والان در کیلوگرم جیره مشخص می شود. دراغلب موارد مقدار 250 میلی اکی والان در کیلوگرم برای اعمال فیزیولوژیکی طبیعی مطلوب است. در این محدوده (250) سیستم های بافری بدن در محدوده نزدیک به PH فیزیولوژیکی موجب حفظ PH می¬شود. در شرایط حاد سیستم های بافری اثر معکوسی بر سایر حالات فیزیولوژیکی دارند بنابراین باعث ایجاد و یا تشدید وضعیت های ضعیف یا ناتوان این اعمال فیزیولوژیکی می شوند. با توجه به اینکه نقش اصلی الکترولیت ها حفظ آب و تعادل یونی بدن است نباید میزان مورد نیاز عناصری نظیر سدیم، پتاسیم و کلر را به صورت انفرادی در نظر گرفت زیرا تعادل کلی آنها مهم است.