توسعه فعالیت‌های تکثیر و پرورش میگو در سواحل جنوبی کشور در دهه‌ی اخیر رشد چشمگیری داشته است. این مطالعه مقایسه‌ای از بررسی‌ کیفیت آب‌های ورودی و خروجی مزارع میگو در مناطق جنوبی کشور به منظور بررسی تاثیر احتمالی پساب‌های مزارع پرورشی روی محیط زیست دریایی می‌باشد. فاکتور‌های مختلف فیزیکی و شیمیایی بررسی شده از جمله می‌توان به دما، شوری، PH، اکسیژن محلول،BOD (اکسیژن خواهی بیولوژیکی)، آمونیاک، نیترات، نیتریت، فسفات اشاره کرد. مقایسه‌ی روند تغییرات فاکتورهای مورد بررسی در ورودی و خروجی آب استخر در دوره‌های مختلف متفاوت بوده، بعضی از این عوامل در خروجی پساب‌ها بیشترین میزان را داشته که نشان از بارآلودگی آب خروجی استخرهای پرورشی می‌باشد، این بارآلودگی آب به تدریج به سمت دریا کاهش یافته است. مقایسه مقادیر حاصل با حدود مجاز پیشنهادی برای پساب‌های مزارع پرورش میگو و مقایسه مقادیر فاکتورهای مورد بررسی در‌ آب‌های خروجی مزارع پرورشی با پیشینه‌های موجود از نوسانات این فاکتورها نشان می‌دهد که تمام مناطق مورد بررسی داری آلودگی می‌باشند ولی به دلیل کم بودن مقدار آلودگی و همچنین پالایش این آلودگی‌ها از طریق جریان های آبی در مسیر پیوستن به دریا، می‌توان با مدیریت بهینه‌ی آب استخرهای پرورش میگو و همچنین اجرای سیستم تصفیه‌ی پساب‌ها ETS)) بار آلودگی پساب را به حداقل رساند و در راستای حفظ محیط زیست و توسعه‌ی پایدار گام برداشت.