برنامه ریزی شهری و منطقه ای همواره معطوف به توسعه مناطق بوده است. در این میان یکی از پایه های اصلی برای توسعه منطقه ای توجه به بخش کشاورزی است زیرا تامین مواد خام صنعتی، تاثیر در اشتغال و تامین غذایی را عهده دار است و به عبارتی زیر بنای توسعه اقتصادی است. از سوی دیگر با توجه به مباحث توسعه پایدار و نیز نظریه های اقتصادی مرتبط در مراحل اولیه توسعه اقتصادی بهتر است که با تکیه بر مزیت های نسبی منطقه کالاهای تخصصی تولید شود و در بلند مدت با برنامه ریزی راهبردی زمینه ساز سایر صنایع و فعالیت های وابسته شده و به رونق اقتصادی و اقتصاد پایدار منجر شود. شهرستان بم یکی از مناطقی است که اقتصاد آن بسیار به کشاورزی وابسته است.از سوی دیگر بخش عمده از کشاورزی شهرستان به محصول کشاورزی تخصصی این منطقه که همان خرماست وابسته است. در این مقاله با استفاده از تکنیک های LQ و سهم تغییر وابستگی اقتصاد شهرستان به بخش کشاورزی سنجیده شده است. در ادامه با استفاده از رگرسیون وابستگی اقتصادی شهرستان به تولید خرما بررسی شده است ودر نهایت پس از برسی شرایط موجود راهبردهایی برای بهبود تولید خرما و نیز اقداماتی برای توسعه بخش های مختلف وابسته پیشنهاد شده است.