اکوتوریسم پدیده ای نسبتاً تازه در صنعت گردشگری است که تنها بخشی از کل این صنعت را تشکیل می دهد و بسیاری از کشورهای جهان را بر آن داشته است که سرمایه گذاری های عمده ای را به این بخش، به لحاظ درآمدزایی فراوان آن، اختصاص دهند. لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری است. اصطلاح توسعه مبتنی بر ملاحظات اکولوژیک و گسترش آن در واکنش به حذف و یا کاهش اثرات منفی اقدامات توسعه ای متداول بوجود آمده است. توسعه اکولوژیکی دارای دو گرایش عمده می باشد: نخست آنکه می باید اثرات منفی اقدامات توسعه ای بر محیط زیست را با پیش بینی و لحاظ تمهیدات لازم حذف و یا کمینه نمود و دیگر آنکه مصادیقی از توسعه مورد طرح ریزی قرار گیرند که بیشترین سازگاری را با الزامات پایداری داشته باشند. این شکل از گردشگری فعالیت های فراغتی انسان را عمدتاً در طبیعت امکان پذیر می سازد و موجب افزایش و قدردانی عمیق تر آنان از طبیعت می شود که در نهایت حس حفاظت و حراست از محیط های طبیعی را در آنان برمی انگیزد و تقویت می کند.. این مقاله توصیفی ، با هدف مشخص نمودن پایداری اکوتوریسم همراه با حفاظت محیط زیست نسبت به سایر اقسام گردشگری و معرفی اثرات مثبت و منفی اکوتوریسم بر محیط زیست صورت گرفته است.