شرکت‌های انعطاف پذیر در مواقع بروز شوک‌های منفی و بحران های مالی به خوبی قادرند که از زیر فشارهای مالی جان سالم بدر برده، و در مواقع بروز فرصت های سودآور به سهولت وجوه مورد نیاز خود را جهت سرمایه گذاری بهدست آورند. هدف این مطالعه تأثیر مالکیت نهادی بر رابطه محافظه‌کاری شرطی و انعطاف‌پذیری مالی است. بدین منظور دو فرضیه تدوین که در این فرضیه‌ها به ترتیب محافظه‌کاری شرطی متغیر مستقل، مالکیت نهادی متغیر تعدیل‌گر و انعطاف‌پذیری مالی متغیر وابسته می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد مطالعه، شامل 165 شرکت پذیرفته شده طی سال¬های 1391 تا 1395 است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و از نظر ارتباط بین متغیرها علی-همبستگی است و از نظر هدف کاربردی و از لحاظ رویداد، پس‌رویدادی است. برای پردازش و آزمون فرضیه¬ها از روش رگرسیونی و داده‌های تابلویی و همچنین مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتايج به‌دست آمده حاکی از رابطه معنی‌دار و مستقیم محافظه‌کاری شرطی با انعطاف‌پذیری مالی می‌باشد و همچنین نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مستقیم و معنادار مالکیت نهادی بر رابطه بین محافظه‌کاری شرطی و انعطاف‌پذیری مالی می‌باشد. در نهایت به سرمايه‌گذاران پیشنهاد می‌گردد قبل از اتخاذ هرگونه تصمیمی مبنی بر اينکه در چه شرکتی سرمايه‌گذاری کنند، میزان محافظه‌کاری شرکت را از طريق متغیر‌های معرفی شده مورد تجزيه‌وتحلیل قرار دهند و شرکت‌هايی را انتخاب کنند که دارای شرایط بهتری از نظر محافظه‌کاری است و این عامل با کاهش محدودیت‌های مالی باعث بهبود انعطاف‌پذیری مالی می‌گردد.