تركيب سهامداران شرکت‌های مختلف، متفاوت است. بخشي از مالكيت شرکت‌ها در اختيار سهامداران جزء و اشخاص حقيقي قرار دارد. بخشي ديگر از سهام در اختیار مدیران و قسمتي هم در اختیار سهامداران عمده كه به سهامداران نهادي معروف‌اند، می‌باشد. عموماً اين گونه تصور می‌شود كه حضور سرمایه‌گذاران نهادي ممكن است به تغيير رفتار شرکت‌ها منجر شود. تأثير سرمایه‌گذاران نهادي بر تصميمات مديريت در قبال تصميمات مالي در تحقيقات پيشين اثبات‌شده است. این تأثیرات ممکن است به دلیل تمرکز مالکیت و پیامد مشهود و عینی آن یعنی تمرکز حاکمیت و کنترل رفتار و تصمیمات مدیران شرکت‌ها توسط سهامداران عمده باشد. عدم اطمینان اطلاعاتی، ابهام نسبت به معنی و مفهوم اطلاعات جدید برای تعیین ارزش یک شرکت است که از طریق صورت‌های مالی این ابهام رفع یا تأیید می‌شود.
هدف این تحقیق، بررسی ارتباط بین ساختار مالکیت و عدم اطمینان اطلاعاتی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. دوره زمانی موردمطالعه طی سال‌های 1390 الی 1395 است. درمجموع 105 شرکت فعال بورسی به‌عنوان نمونه انتخابی در نظر گرفته شد و اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار ره‌آورد نوین جمع‌آوری شد و از EXCEL و نرم‌افزار eveiws برای آزمون فرضیه‌ها و انجام تجزیه‌وتحلیل‌های آماری استفاده‌شده است. در این تحقیق، تأثیر ساختار مالکیت از جنبه نوع مالکیت بر عدم اطمینان اطلاعاتی بررسی‌شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان می‌دهد که بین سطح مالکیت نهادی، سطح مالکیت مدیریتی و سطح مالکیت شرکتی با عدم اطمینان اطلاعاتی از بعد اندازه شرکت رابطه معکوس (منفی) وجود دارد و با دیگر متغیرها ارتباطی ندارد.