این آزمایش به منظور بررسی برهم کنش آفتاب‎دهی و فواصل زمانی وجین بر عملکرد گوجه‎فرنگی (Lycopersicon esculentum) در منطقه‎ی ایسین بندرعباس در سال 1393 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل 3 سطح آفتاب‎دهی (بدون آفتاب‎دهی، آفتاب‎دهی با پلاستیک پلی‎اتیلن روشن و آفتاب‎دهی با پلاستیک پلی‎اتیلن تیره) و 6 سطح وجین (1، 2، 3، 4 و 5 هفته وجین بعد از کشت و بدون وجین) بود. نتایج نشان داد که به طور کلی، در ارتباط با صفات تعداد و وزن میوه گوجه‎فرنگی استفاده از پلاستیک سفید، بیشترین و تیمار بدون آفتاب دهی کمترین تعداد و وزن میوه را به دنبال داشتند. در ارتباط با اثر دفعات وجین نیز نتایج نشان داد که به طور کلی بیشترین میزان این صفات در تیمارهای 4 و 5 هفته وجین مشاهده شد و تیمارهای بدون وجین و 1 هفته وجین کمترین میزان را به دنبال داشتند.