امروزه موضوع مکان یابی توسعه آتی شهر مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفته است ، در سال های اخیر تغییر شدید کاربری اراضی شهری بر اثر رشد بی برنامه شهر ها با توحه به موقعیت مناسب و ارزش بالای زمین به علت حاصل خیزی برای فعالیت های کشاورزی باعث شده است تا تعیین اراضی مناسب در محدوده های شهری از دغدغه های پژوهشگران و متولیان امور شهری باشد . تعيين تناسب زمين براي توسعه شهري مي تواند به برنامه ريزي شهري مطلوب تر و صحيح تر ياري رساند. در راستای این رویکرد و بنا بر ضرورت های اجتماعي، اقتصادی و طبیعي، توسعه فیزیکی شهرستان قم مورد بررسي قرارگرفت. در این پژوهش سعی شده است که با توجه به عوامل طبیعی مناسب ترین نواحی برای توسعه فیزیکی شهرستان قم شناسایی و پراکنش فضایی آن مشخص گردد. مهمترین عوامل طبیعی شامل: زمین شناسی، کاربری اراضی، شیب، ارتفاع، نقاط شهری، گسل، شبکه راه و شبکه آبراهه ها هستند که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، مدل تاپسیس (TOPSIS) و AHP، محاسبات و تحلیل های لازم بر روی آنها صورت گرفت و در نهایت به 5 طبقه تناسب تقسیم بندی گردید و مشخص شد که حدود 45/33 درصد مساحت محدوده در طبقات با تناسب بسیار زیاد و زیاد، حدود 32 درصد مساحت محدوده در طبقه متوسط و 5/34 درصد مساحت محدوده در طبقات با تناسب کم و بسیار کم قرار دارد و نتایج نشان داد که سطوح با تناسب بسیار زیاد و زیاد در غرب، شمال و تا حدودی نیز شرق شهرستان قم قرار دارد.