اتصال کاهش یافته، یکی از جدیدترین اتصالات بعد از زلزله نرتریج می باشد، مفهوم اتصال کاهش یافته عبارت است از تضعیف عمدی ظرفیت خمشی تیر به فاصله اندکی از اتصال آن به ستون، که خود سبب افزایش شکل پذیری و دوران پلاستیک اتصال تیر به ستون می گردد بدون اینکه سختی و مقاومت آن دچار تنزل قابل توجهی شود. هدف کلي از تحقیق حاضر بررسي تأثیر استفاده از روش کاهش مقطع بال به صورت ایجاد سوراخهای دایره ای و لوبیایی در رفتار اتصالات جوشي مي باشد. بدین منظور، اثر استفاده از روش کاهش مقطع با ایجاد سوراخهای لوبیایی و دایره ای در بال تیر بر رفتار اتصالات جوشي تحت بارگذاری چرخه ای مطابق پروتکل SAC مورد بررسي قرار خواهد گرفت. روش اجزای محدود غیر خطي سه بعدی و نرم-افزار ABAQUS برای آنالیزها انتخاب شده است. نتایج آنالیز چرخه ای مدل ها نشان داد که مدل های کاهش یافته با ایجاد سوراخ های لوبیایی در مقایسه با مدل های بدون کاهش بال و همچنین مدل های کاهش یافته با ایجاد سوراخ های دایره ای دارای عملکرد کاملاً مناسب تری برای دور کردن تنش ها و کرنش های پلاستیک از بر ستون می باشند.