بتن اسفنجی از اختلاط میزان دقیقی از دانه ها ، آب و مواد سیمانی به شکل خمیری تهیه می شود که بر خلاف بتن های معمولی دارای مقادیر زیاد درشت دانه و اندک ریزدانه است. استفاده از میزان مناسبی از خمیر برای پوشاندن و چسباندن ذرات به یکدیگر یک سیستم با نفوذپذیری بالا و حفره های به هم پیوسته بوجود می آورد که به سرعت آب در بتن نفوذ می کند . در مقایسه با بتن معمولی ملات کم ، دانه های درشت و تخلخل بالا باعث کاهش مقاومت و افزایش قدرت جداشدگی این نوع بتن می شود ولی توجیه کافی برای برخی از مصارف را داراست.
مقاومت و میزان نفوذ پذیری بتن اسفنجی بسته به نوع و سایز دانه بندی، میزان خمیر سیمان، میزان و نوع مواد افزودنی و بهبود دهنده ها، میزان تراکم، مهارت و تجربه گروه اجرایی بستگی دارد و در بازه Kg/cm2 35 تا 280 قابل حصول می باشد. بدلیل آب به سیمان کم و سطح زیاد بتن عمل آوری بسیار حایز اهمیت است . با توجه به نوع کاربرد این بتن و جهت حفظ نفوذ پذیری و عملکرد در طول دوران بهره برداری ، انجام بازدید ها و نظافت های دوره ای سطح بتن ضروری است .
بتن متخلخل دارای مزیت های زیست محیطی فراوان در کنار مزیت های اقتصادی می باشد . این بتن به بطور متوسط اجازه می دهد در هر دقیقه 120 تا 320 لیتر آب در هر متر مربع عبور کند. با افزایش جذب آب باران به درون زمین باعث شارژ آب های زیرزمینی شده و میزان روان آب ها را کاهش می دهد که علاوه بر جنبه هاي زيست محيطي ، تجهیزات جمع آوری روان آب ها نیز کاهش می یابد و در مقایسه با سطوح آسفالتی مرسوم مزیت های اقتصادی و زیست محیطی در کوتاه مدت و دراز مدت را داراست.
بتن اسفنجی در معابر، جاده ها، محوطه ها، پارکینگ ها و همچنین در لایه رویی برخی مخازن برای جمع آوری و هدایت آبهای سطحی مورد استفاده قرار می گیرد ؛ از اینرو کاربرد آن در محیط زیست فراوان می باشد و می تواند جایگاه خاصی در کشور ایران بدلیل شرایط اقلیمی داشته باشد.