امروزه حمل‌ونقل فارغ از ارزش‌ها و تأثیرات مثبت خود، به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های ساکنان شهرها و پیچیده‌ترین مسائل مدیریت کلان آن‌ها تبدیل گردیده است. از میان دسته‌بندی‌های متنوعی که در تبیین دستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی شهری وجود دارد می‌توان تراموا را نام برد که دارای برجستگی های منحصربه‌فردی است. تراموا یک سیستم حمل‌ونقل همگانی با نیروی برق است که تماماً یا بیشتر برای حمل مسافران مورداستفاده قرار می‌گیرد و قادر به جا به جا کردن حجم عظیمی از مسافران در حین اشغال فضای کم می باشد. این سیستم با به‌کارگیری ریل‌هایی موازی که هدایت و پشتیبانی وسایل نقلیه را به عهده دارند، قابل‌اجرا است. از این رو در شهر های بزرگ می تواند جایگزیان مناسبی برای اتوبوس ها به عنوان تغذیه کننده برای سیستم های با جمعیت بیشتر مثل مترو باشد و با توجه به توانایی عبور از هر سطح و مکانی نقش مهمی را در کاهش ترافیک شهری ایفا کند و منجر به خالی شدن فضای شهر از اتومبیل ها می گردد که دوچرخه‌سواران و عابران پیاده را از این نوع جابجایی آزاد و جدید بهره مند می سازد. از طرف دیگر انرژی موردنیاز ترامواها بسیار پایین و به میزان یک‌پنجم انرژی همان سفر با اتومبیل می‌باشد؛ که انرژی تولیدشده از ترمز گیری به شبکه برق برگشته و علاوه بر صرفه جویی در مصرف سوخت هیچ گونه آلودگی برای محیط زیست به بار نمی آورد. طراحی زیبای این وسیله نقلیه، مردم را به استفاده بیشتر از آن ترغیب کرده و باعث رشد اقتصاد و تجارت در منطقه می گردد. این‌گونه ی حمل‌ونقل ارزان، آرام و بدون سروصدا است و باعث اطمینان مسافران از یک سفر ایمن می‌شود. در نتیجه با توجه به اینکه امروزه مهم‌ترين معضل شهرها آلودگي ناشي از دود اتومبيل‌ها، نبود جاي پارک کافي، آلودگی صوتی و ترافیک سنگین ناشی از آنها می باشد؛ استفاده از تراموا به منظور کاهش آلودگی های زیست محیطی و کاهش بار ترافیکی در شهرها برای مناطقی از کشور ما که شرایط ایجاد، نگهداری و نظارت آن فراهم باشد گزینه ای مناسب است. از این رو در این مقاله به تشریح بیشتر این سیستم و مزایای آن پرداخته می شود.